Nieuws en pers

Sid Vicious zou nooit geloven hoeveel zijn oude kleren waard waren en dat vervalsers tot het uiterste zouden gaan om ze te vervalsen.
Niet lang geleden, in Londen gevestigde popcultuurhistoricus Paul Gorman, auteur van het leven en Times of Malcolm McLaren: A Biography en Rock Fashion Auctioneer Paul Gorman verwierf een stuk van Marr. Shirt van Malcolm McLaren.Vivienne Westwood's Seditionaries Label, circa 1977, voor evaluatie.
Het is gemaakt van mousseline en heeft een direct herkenbare afbeelding van kunstenaar Jamie Reid voor de mouwen van de single 'Anarchy in the UK' van de Sex Pistols.
Als het waar is, haalt het een knappe prijs op een veiling. Op een Bonhams -veiling in mei, een Mr. McLaren uit 1977 en mevrouw Westwood Parachute -shirt verkocht voor $ 6.660, samen met een zeldzame zwarte en rode Mohair -trui borduurd met een schedel en Crossbones en "Sex Pistols" geen toekomstige "teksten" verkoopt voor $ 8.896.
De heer Gorman was echter niet overtuigd dat het shirt dat hij evalueerde, was wat de eigenaar beweerde.
"Moslim is op sommige plaatsen verouderd," zei de heer Gorman. "Maar elders was de stof nog te fris. De inkt was geen kwaliteit van de jaren 70 en diffundeerde niet in de stof. " Gevraagd naar de herkomst, trok de verkoper het stuk uit het veilinghuis en zei dat het vervolgens privé werd verkocht. "Er is maar één soortgelijk shirt in de museumcollectie," zei Gorman, "en ik denk dat dat ook twijfelachtig is."
Welkom in de rare en lucratieve wereld van neppunk. Over de afgelopen 30 jaar, doen alsof hij handgemaakt is met originele ontwerpen met S-en-M en vuile graphics, innovatieve bezuinigingen en riemen, militaire overtollige patronen, tweeds en latex-Sid Vicious en Zijn collega's in anarchie wat beroemd werd in het tijdperk van ideologie - is een groeisector geworden.
"Ik krijg elke maand verschillende e -mails met de vraag of er iets echt is", zei Steven Philip, een mode -archivaris, verzamelaar en consultant. "Ik ga er niet bij betrokken zijn. Mensen kopen het goud van dwazen. Er zijn altijd 500 vervalsingen voor een echte. ”
Al een halve eeuw hebben de heer McLaren en mevrouw Westwood hun tegencultuurboetiek geopend, Let It Rock, op 430 King's Road, Londen. Die winkel, nu bekend als Worlds End, is de geboorteplaats van straatmode. De eigenaren zijn de ontwerpers die designers zijn die definieerden de punkscène.
Gedurende de daaropvolgende 10 jaar werd de winkel omgezet in seks- en seditionarissen, een look en geluid geïntroduceerd die verreikende effecten had en daarom verzamelbaar was. ”Enkele items zijn zeer schaars vanwege een aantal factoren,” zegt Alexander Fury, auteur, auteur van "Vivienne Westwood Catwalk." "Hun productietijden zijn kort, de kleding is duur en mensen hebben de neiging om ze te kopen en te dragen totdat ze uit elkaar vallen."
Dior en Fendi's artistiek directeur, Kim Jones, heeft veel origineel werk en gelooft dat “Westwood en McLaren de blauwdruk voor moderne kleding hebben gemaakt. Ze waren visionairs ', zegt hij.
Veel musea verzamelen ook deze dingen. Michael Costiff, socialite, interieurontwerper en curator van de World Archives for Dover Street Market -winkels, was een vroege klant van de heer McLaren en mevrouw Westwood. De 178 outfits die hij met zijn vrouw, Gerde, Gerlinde, Gerlinde, zijn nu in de collectie van het Victoria and Albert Museum, dat in 2002 de heer Costiff's Collection heeft gekocht voor £ 42.500 van het National Art Collection Fund.
De waarde van vintage McLaren en Westwood maakt ze een doelwit voor modepiraten. Op het meest voor de hand liggende niveau zijn replica's online beschikbaar en direct en goedkoop verkocht, zonder bedrog-gewoon een bekende afbeelding op een eenvoudig T-shirt.
"Dit stuk komt uit een achtergrond in de kunstwereld," zei Paul Stolper, een in Londen gevestigde galerist wiens enorme verzameling originele punkwerken nu in het Metropolitan Museum of Art is. "Een afbeelding of twee uit een bepaalde periode, zoals Che, zoals Che Guevara of Marilyn wordt uiteindelijk overgedragen door onze cultuur. Sekspistolen definiëren een tijdperk, dus beelden worden constant gereproduceerd. ”
Dan zijn er de meer voor de hand liggende vervalsingen, zoals het goedkope fruit van het weefgetouw T-shirt met een gekruisigde Mickey Mouse, of de $ 190 "Sex Original" bondage shorts van een winkelrobot in Tokio die gemakkelijk identificeerbaar zijn als niet-origineel, vanwege niet-origineel De nieuwe stof en het feit dat deze stijl nooit echt is gemaakt in de jaren 1970. De Japanse markt wordt overspoeld met vervalsingen.
Vorig jaar vond de heer Gorman een kledingstuk genaamd 'Vintage Seditionaries Vivienne Westwood' Charlie Brown 'White T-shirt' op eBay in het Verenigd Koninkrijk, dat hij kocht als case study voor £ 100 (ongeveer $ 139).
"Het is een interessant voorbeeld van namaak," zei hij. "Het bestond nooit. Maar de toevoeging van de slogan 'vernietiging' en de aanval van het proberen het geliefde stripfiguur te gebruiken dat op een tegenculturele manier wordt afgebeeld, leidde de aanpak van McLaren en Westwood. Ik gebruik de professional die de printers hebben bevestigd dat de inkten modern zijn, net als de t-shirt stiksels. ”
De weduwe van de heer McLaren, de jonge Kim, heeft in de loop der jaren hard gewerkt om zijn nalatenschap en erfenis te behouden. "Ik ging in 2013 naar het Metropolitan Museum om hun collectie te inspecteren," zei mevrouw King. "Ik was geschokt om erachter te komen dat het meeste van de meeste van ze waren nep. De originele kleding was klein. Malcolm liet hen bij hem en Vivienne passen. Veel kleding bij de Met waren enorm en passen in de pre-punks van vandaag. "
Er zijn andere tekenen. ”Ze hebben een tweed- en leren broek, die zeldzaam en authentiek zijn," zei mevrouw King. "Ze hebben toevallig een tweede paar, wat nep is. Het stiksel is bovenaan de tailleband, niet binnen, omdat het op een goed gemaakt kledingstuk zou zijn. En de D-ring is zo nieuw. '
Het werk in de "Punk: van Chaos to Haute Couture" van de Met 2013 tent de tentoonstelling van Haute Couture wat aandacht nadat mevrouw King en de heer Gorman publiekelijk commentaar hadden gegeven op de vermeende nep en veel van de inconsistenties van de show.
Maar er zijn vragen over het werk dat acht jaar eerder in het museum was binnengekomen. Vooronderbinden omvatten het bondage-pak dat prominent aanwezig was in de "Anglomania" -show uit 2006, toegeschreven aan de in Londen gevestigde antiekhandelaar Simon Easton, en vintage Westwood en McLaren Rental Company Punk Pistol -collectie, die stylisten en filmmakers bood, en de Iraakse Mr. Stone en zijn zakenpartner van 2003, Gerald Bowey, richtten het museum online op. Op een bepaald punt stopte het museum met het opsommen van de pakken als onderdeel van de collectie.
"In 2015 waren twee McLaren-Westwood-stukken in onze collectie vastbesloten als vervalsing," zei Andrew Bolton, hoofdcurator bij het Metropolitan Costume Institute. "De werken werden later teruggestuurd. Ons onderzoek op dit gebied is aan de gang. ”
De heer Gorman stuurde de heer Bolton verschillende e -mails waarin hij zei dat andere werken in de serie problemen hadden, maar de heer Gorman zei dat de heer Bolton niet langer op hem reageerde. Een woordvoerster van het kostuuminstituut zei dat de stukken meer dan eens door experts waren geïnspecteerd. Bolton weigerde een aanvullende commentaar voor dit artikel te geven.
De heer Easton, die geen commentaar zou geven op dit artikel, zei per e -mail dat de heer Bowie voor hem sprak, maar zijn naam is onuitwisbaar in de neppunklegende. Over de jaren, zijn punkpistol.com -site, die in 2008 werd gearchiveerd, is door velen beschouwd als een betrouwbare archiefbron voor originele McLaren- en Westwood -ontwerpen.
De heer Bowie zei echter dat ondanks hun inspanningen om de collectie te valideren, 'de lukraak manier waarop de kleding oorspronkelijk werd bedacht, geproduceerd en vervolgens werd gereproduceerd, het belemmerd. Tegenwoordig zijn deze kledingstukken, zelfs met veilingcatalogusvermeldingen, bonnen en in sommige gevallen van de certificering van Westwood, nog steeds controversieel. "
Op 9 september 2008 werd de heer McLaren voor het eerst op de hoogte gebracht van de schaal van de fraude rondom hem en mevrouw Westwood via een anonieme e -mail doorgestuurd door de heer Gorman voor dit artikel en geverifieerd door mevrouw Kim.
“Cheaters wake up to fakes!” reads the subject line, and the sender is only identified as “Minnie Minx” from deadsexpistol@googlemail.com.A number of people from the London fashion industry have been accused of conspiracy in the email, which also refers to a 2008 court case involving Scotland Yard.
"Na rapporten viel de politie huizen in Croydon en Eastbourne, waar ze rollen van agitatorlabels vonden," zei de e -mail. "Maar wie zijn deze nieuwe grappenmakers? Welkom Mr Grant Howard en de heer Lee Parker. ”
Grant Champkins-Howard, nu een DJ onder de alias Grant Dale, en Lee Parker, een loodgieter, werden in juni 2010 berecht bij Kingston Crown Court, zei rechter Susan Matthews. Ze zijn "ouderwetse leugenaars". Hun eigendom werd inderdaad in 2008 overvallen door de grootstedelijke kunst- en antiquiteitenfraudeploeg en greep een verzending van vermeende nep McLaren en Westwood-kleding en aanverwant materiaal, evenals 120 namaak banksyprints.
De twee werden later schuldig bevonden aan het vervalsen van het werk van Banksy. Mr. McLaren, de enige maker van de originele seks- en seditionairskleding die bereid waren te getuigen, werd gevraagd om de in beslag genomen items te onderzoeken en aanwijzingen te wijzen dat de kleding nep was: onjuiste grootte van stencil -letters, inconsistente stoffen, gebruik van YKK in plaats van bliksem gebrande ritsen Zippers , onjuiste afbeeldingen juxtapositie en geverfde oude witte tee.
"Hij was woedend," zei mevrouw King. "Hij voelde zich heel sterk over het beschermen en verdedigen van zijn werk. Het was hem kostbaar. ' Nadat het partnerschap tussen de heer McLaren en mevrouw Westwood in 1984 kapot ging, was er een al lang bestaand propie tussen de twee het geschil was nooit opgelost en de spanning creëerde een vacuüm voor vervalsers.
De heer Howard en de heer Parker kregen voorwaardelijke straffen in de zaak van de banken, maar de nep -kledingzaak werd ingetrokken toen de heer McLaren in 2010 stierf omdat hij een belangrijke getuige was voor de vervolging in het veld.
Het blijkt echter dat de familie van mevrouw Westwood misschien onbedoeld de neppunkindustrie heeft gecreëerd of aangewakkerd. ”Ik heb beperkte edities gemaakt van enkele vroege ontwerpen om geld in te zamelen om de provocateur van de agent te lanceren," zei Joe Corré, zoon van de heer McLaren en MS .
"We hebben het Chicken Bone T-shirt en het 'Venus' T-shirt nagebouwd," zei de heer Corré. "Ze werden bestempeld als replica's met beperkte oplage, geproduceerd in een beperkt aantal van 100 stuks, en vervolgens verkocht aan de Japanse markt . " Vóór deze gedetailleerde en dure replica's waren reproducties van werken beperkt tot de voor de hand liggende zijdescherms op het afdrukken van groothandel T-shirts, de productiesnelheid is snel en de prijs is vrij goedkoop.
De heer Corré zei dat Vivienne Westwood een vergunning had van de reproductie. Mr. McLaren was boos. In een e -mail van 14 oktober 2008 aan een groep, waaronder journalist Steven Daly, schreef de heer McLaren: “Wie heeft hen toegestaan ​​dit te doen? Ik zei tegen Joe om onmiddellijk te stoppen en hem te schrijven. Ik ben boos. '
De heer Corré, die onlangs directeur werd van de Vivienne Foundation, "gebruikt het auteursrecht van haar werk op een medelevende manier om geld in te zamelen voor verschillende oorzaken." Hij zei dat hij zou onderzoeken hoe hij vervalsing moet 'beëindigen'. Ms King blijft vechten voor de erfenis van de heer McLaren en gelooft dat hij herhaaldelijk uit zijn eigen geschiedenis wordt geveegd.
De heer Easton en de Punk Pistol -activiteiten van de heer Bowey blijven mevrouw Westwood en het werk van Mr. McLaren verkopen via de Etsy Store Seditionaries Intheuk, waarvan de meeste een certificeringsbrief dragen van de Vivienne Westwood Company, ondertekend, ontworpen en gearchiveerd door Murray Blewett. Deze omvatten gestreepte shirts met Peter Pan-kragen en omgekeerde zijde Karl Marx-patches en Levi's geïnspireerde katoen-rubberjassen.
Het internet is niet zo streng als de meeste veilinghuizen, en ze zouden geen commentaar geven op dit artikel, maar zeiden dat ze alleen werken vertegenwoordigen met kogelvrije herkomst, dwz foto's van de eigenaar die de kleding in de jaren zeventig draagt.
"Het is belangrijk om te begrijpen dat veel slachtoffers van namaakwillige slachtoffers zijn," zei Gorman. "Ze willen echt geloven dat ze deel uitmaken van het oorspronkelijke verhaal. Dat is waar mode om draait, nietwaar? Het wordt allemaal gedreven door verlangen. "